Mijn gedachten gaan terug naar ruim 5 jaar geleden. Het moment dat wij te horen kregen dat alles rond was en onze oudste op zijn 15e, zonder diploma de school mocht verlaten.

Hij kwam er al niet meer, want lang voor die beslissing had ik al tegen hem gezegd: ‘je hoeft niet meer kerel’. De buikpijn, de tranen en vooral het verdwijnen van de lichtjes uit zijn ogen gaven voor mij de doorslag. Na verschillende schoolwisselingen was het gewoon klaar. En waar anderen waarschuwden voor de inspectie gingen wij de gesprekken aan.

Onze zoon was angstig. Zo bang dat hij toch weer zou moeten. Maar ik was standvastig en verzekerde hem dat ik hem nooit meer zou laten gaan. ‘En als ze me komen halen?’ Zelfs dan niet, kerel!

Leerplicht

Gelukkig nam school ons besluit heel serieus en kregen we een schat van een leerplichtambtenaar. Het hele traject nam tijd, maar in gesprek is er veel mogelijk! Onze zoon mocht stage gaan lopen en begon zichtbaar te ontspannen. En ook dat werd gezien door de leerplichtambtenaar 🙏

De stage bij een ICT bedrijf leidde tot een online opleiding vanuit Amerika. Daarna kwam het bedrijf met een aanbod voor een baan. De leerplichtambtenaar zag onze zoon veranderen en stond achter ons. Hij hoefde nooit meer terug! Hij ging dus zonder diploma van school, maar wel met een schat aan ervaring op gebied van doorzetten, verantwoordelijkheid nemen en ‘het eigen pad volgen’.

Zorgplicht

Sindsdien heb ik al veel ouders gewezen op hun plicht voor hun kind te zorgen. Want daarmee is de ‘angst’ een kind van school te halen eigenlijk ongegrond. Het is, in mijn ogen, juist veplicht als je ziet dat school de gezondheid van jouw kind beschadigd! En dit is ook wat ik, zei tegen de zorgcoordinator. Hij vroeg me namelijk, toen alles afgehandeld was met school, waarop ik me had beroepen als er problemen waren ontstaan. Ik verwees hem naar artikel 247 van ons burgerlijk wetboek. Daarin staat weergegeven dat ik het enige juiste heb gedaan wat ik voor mij kind kon doen.

Hoe mooi dat er inmiddels steeds meer mensen dit pad bewandelen voor hun kinderen. De kracht durven pakken om te gaan staan, om de kids op een gezonde manier te kunnen laten ontwikkelen.

Onze zoon is nu 21. Hij ging zonder diploma van school, maar heeft nu wel ruim 5 jaar werkervaring, een super goede baan én hij gaat lachend door het leven.

En dat laatste laat me steeds weer zien hoeveel het waard is geweest dat we opstonden om hem weg te halen uit een systeem dat hem niet diende. Dat we bewust kozen voor zijn geluk.

Durven kiezen

Tegen al die ouders die twijfelen wil ik dan ook zeggen: kijk in de ogen van jouw kind!
Voor al die ouders die stappen (willen) zetten: respect! Weet dat jij diegene bent die op moet staan voor jouw kind. Al voelt het (soms) als zware, eenzame strijd, het is het zó waard!

En voor alle kinderen die angstig zijn of twijfelen: je mag gaan kiezen voor jouw leven en jouw geluk. Er ligt zóveel moois in jou verborgen dat naar buiten mag komen.
Ga ervoor, je mag gaan ontdekken wie je bent en waar je van gaat stralen. Kies datgene waar je blij van wordt en dream big!
Chat openen
Hallo,
Leuk dat je contact opneemt.
Waarmee kan ik je helpen?