Dankbaar zijn, het klinkt zo simpel. Maar hoe doe je het en wat brengt het je? Ik deel graag een eenvoudige oefening in dankbaarheid met je, omdat het bij mij en onze kinderen zoveel in gang zette.
Wat dankbaarheid doet is heel mooi aangetoond in de onderzoeken door dr. Masuru Emoto. Hij heeft foto’s gemaakt van ijskristallen nadat er bepaalde woorden tegen het water waren uitgesproken. Het woord ‘dank je’ leverde prachtige kristallen op. Werden er echter lelijke woorden tegen het water gezegd voordat het ingevroren werd, dan waren de structuren van de bevroren kristallen niet helder en mooi gevormd. Als je bedenkt dat het menselijk lichaam voornamelijk uit water bestaat… Dan kun je wel nagaan wat het horen van lieve woorden of het horen van vervelende woorden met ons doet… (Wanneer je een video wil zien over het werk van Emoto, klik dan hier)
Niet lekker in je vel
Jaren geleden zat onze oudste zoon niet lekker in zijn vel. Er speelde een hele boel in zijn jonge leven en het maakte hem boos en gefrustreerd. Vaak kon één enkele negatieve ervaring op een dag zijn hele dag kleuren. Hij ging in die periode vaak naar bed met het uiten van gemopper over dat het weer een stomme dag was (en dat is zacht uitgedrukt…). Het deed me zeer om zijn verdriet te zien. Ik besloot te gaan kijken hoe ik kon helpen om dit gevoel om te draaien, zodat hij ging zien dat een vervelende gebeurtenis niet de hele dag hoefde te verknallen. Wellicht kon hij leren dat het aan hem was hoe hij met de dingen om ging; dat hij kon kiezen hoe hij er tegen aan keek.
Ik las over Martin Seligman, een psycholoog die onderzoek heeft gedaan naar dankbaarheid en geluk. Uit het onderzoek bleek dat de mensen het meest gelukkig werden door elke dag een drietal dingen op te schrijven waarvoor ze dankbaar waren. Hoe simpel kan het zijn….
Een oefening in dankbaarheid
Ik besloot om het ‘dankbaarheidsprincipe’ uit te gaan proberen. Ik kocht een paar mooie schriften; een voor hem, een voor zijn broertje en een voor mezelf. Vanaf die tijd schreven we ’s avonds bij het naar bed gaan elke dag minimaal 3 dingen op waarvoor we dankbaar waren. Of zoals ik het voor de jongste verwoordde: drie dingen waar hij blij van werd. Zij benoemden de dingen en ik schreef ze op. We merkten eigenlijk meteen dat het rust gaf. Ze lagen lekker op bed de dag te ‘herkauwen’. Er kwamen dingen naar boven die ze nog even wilden vertellen. Ook als de oudste naar boven ging in niet zo’n beste bui, hielp het schriftje hem om over de dag na te gaan denken. En wat bleek: ook al was de dag in zijn ogen nog zo waardeloos en vervelend geweest er bleek elke dag wel weer iets te noemen waar hij wel blij of dankbaar voor was. Zo hielp het enorm goed om te relativeren. En door die fijne dingen te benadrukken ging het goede gevoel op dat moment overheersen en viel hij veel meer ontspannen in slaap.
Dankbaarheid als levenshouding
Uit het onderzoek bleek dat je het uiten van je dankbaarheid een aantal weken moest volhouden om te merken dat je hierdoor een positiever ingesteld mens werd. Wij hebben het schriftje veel langer gebruikt omdat de jongens het gewoon leuk vonden. Uiteindelijk is het ook een leuk schriftje om nog eens na te lezen wat we zoal deden in die tijd…..
Het grootste resultaat van dit schrift was dat onze zoon veel beter in zijn vel kwam te zitten. Hij ontdekte dat hij zelf keuzes kon maken in het leven; je laten leiden door al die negatieve dingen of er voor kiezen om er wat mee te doen!
Ondanks alles: dankbaar
Zelf heb ik ook veel aan het beoefenen van dankbaarheid gehad tijdens het ziekteproces van mijn moeder. Ik merkte dat ik op een gegeven moment haast overmand werd door de zorgen om haar, het verdriet, de machteloosheid…. Ik heb toen voor mezelf weer een schrift gekocht en ben elke dag op gaan schrijven waar ik dankbaar voor was. Want ook al zaten we in deze heftige periode, er waren steeds momenten waar ik me dankbaar voor voelde! Een fijne reactie van een vriendin, een mooi gesprek met ma, een fijn telefoontje met pa, een straaltje zon door de wolken, een bloeiend madeliefje in december… Door deze soms zo kleine dingen op te schrijven kon ik focus houden!
Dankbaarheid beoefenen bij ziekte
Ook later, toen ik veel plat lag, heeft deze schrijfoefening me steeds geholpen om de moed erin te houden. Ik probeerde steeds te focussen op de kleine, maar oh zo mooie momenten die het leven ook nog steeds bood. Zo kon ik dankbaar zijn voor een roodborstje dat dagelijks zijn koppie liet zien. Voelde ik me rijk met mijn bed in de tuin, waardoor ik toch in de natuur kon zijn. Ik genoot van de vrolijke momenten met de kinderen… En uiteindelijk stond ik elke morgen op met de woorden ‘Thank You, Thank You, Thank You’ en ging ik slapen met die woorden.
Ik gaf me over aan de situatie. Focuste op dankbaarheid en vertrouwen, en zo kon ik, ondanks alles, verder.
En wat voor mij het meest bijzondere was? Op het moment dat ik me, ondanks de situatie, toch weer gelukkig begon te voelen, kwam de grote verandering op mijn pad: ander water! Voor mij was dit het ultieme teken dat wij ons leven, door het beoefenen van dankbaarheid, een heel andere wending kunnen geven.
