Toen ik plat kwam te liggen, was één van mijn grootste frustraties dat ik niet meer in de tuin kon werken. Ik gaf dan ook aan naar mijn man dat ik liever meer gras had. Het maakt me namelijk zo verdrietig dat ik na 10 minuten tuinieren al compleet uitgeblust was…

Tuinieren is al van kindsaf aan een van mijn hobby’s. Vroeger hielp ik mijn vader graag in de groentetuin en na het zaaien ging ik elke dag kijken of er al wat boven kwam. Toen ik samen ging wonen met mijn man, hadden we geen grote tuin. Ik ging me dus wat meer richten op een bloementuin. Gelukkig hadden mijn schoonouders een grote groentetuin, waarvan we mee konden genieten!

Jarenlang genoot ik van mijn bloementuin. Toen verhuisden naar een huis met een grotere kavel wilde ik ook graag weer wat groenten verbouwen. Ik begon in het klein met wat bietjes, boontjes en een kas voor komkommers en tomaten. Doordat we nog steeds mee konden eten uit de tuin van mijn schoonouders, was de noodzaak tot meer er niet. Het was eigenlijk gewoon voor de leuk. Daarnaast had ik het druk genoeg met de bloementuin, dus helemaal prima zo.

In 2016 verhuisden we omdat onze kinderen naar een school gingen waar ze begeleiding konden krijgen voor hun hoogbegaafdheid. Ons nieuwe huis had een behoorlijke lap grond en we begonnen met alles leeg te maken. Bijna alles stond namelijk vol met coniferen. Na de opruimklus konden we gaan denken hoe we de tuin in wilden gaan richten en vol goede moed gingen we aan de slag.

Helaas ging het met mijn gezondheid in die tijd steeds minder goed. Ik had extreme last van overprikkeling en vermoeidheid en uiteindelijk was ik in 2018 nog maar amper op de been. De tuin bleef voor een deel gewoon gras en plannen kwamen tot stilstand… totdat ik het Kangen Water® ging drinken 🙂

En eenmaal op de been, kwamen ook de plannen weer terug! Tijdens de corona-jaren kwam daarbij dat we graag minder afhankelijk wilden worden en onze groentetuin begon steeds meer ruimte in te nemen.

Inmiddels werk ik met veel liefde in onze groente- en bloementuin. Wat we ’teveel’ hebben gaat op een kraampje aan de straat omdat ik graag wil delen van de overvloed die moeder Aarde ons schenkt. Elke dag ben ik dankbaar om weer te kunnen genieten van mijn grootste passie!

Inmiddels weten veel mensen de weg naar onze tuin te vinden. Geregeld krijgen we te horen dat mensen even omlopen om te kijken wat er op ons kraampje ligt. Daarnaast is mijn man begonnen om bloembakken, oppottafels en meer te maken van pallethout. Wat ik ‘nodig heb’ maken zijn handige handen en wat dus begon voor eigen gebruik, vindt inmiddels zijn weg door heel het land. Binnenkort deel ik hierover meer!